A carne de poldro ofrece a maior concentración de ferro de todas as carnes

A Asociación de Criadores do Cabalo de Pura Raza Galega, PURAGA, fundouse no ano 2005 e desde entón traballa para a conservación da raza. En PURAGA entenden que o único xeito sostenible de conservar unha raza autóctona en perigo de extinción é conservar o seu sistema de cativa tradicional, buscando ademais unha rentabilidad que permita aos productores manter unha actividade profesional.

PURAGA aglutina a máis de cen ganaderos repartidos por toda Galicia, principalmente no norte das provincias de Lugo e A Coruña.

O produto: potro galego 

Actualmente PURAGA está en trámites para aprobar o reglamento da marca de garantía “poldro galego”, “de maneira que podamos garantir unha calidade de produto vinculada a un sistema de cativa tradicional cun impacto moi positivo no medio ambiente”, comentan.

“Aproveitamos os pastos naturais dos nosos montes, definidos en Anexo I da Directiva Hábitats como Matorrales Atlanticos, Brezales ou Tojales de varios tipos, e producimos, sen ningún tipo de suplementación alimentaria (penso, cereal, etc) potros de primeira calidade, cunhas canles de entre 70 e 90 Kg”, afirman.

Un sistema de cativa ligado ao ciclo anual natural

O sistema de cativa tradicional está estrechamente ligado ao ciclo anual natural; co comezo dos días longos, a partir do 15 de xaneiro, as eguas comezan a súa periodo de celo. Logo de case un ano de preñez, paren, case simultáneamente, durante os meses de primavera, “de feito, chamamos ao mes de maio o mes “dous poldros” contan., aproveitando o crecemento da vegetación nesta estación.

Pasados catro ou cinco meses, os potros sacrifícanse e empeza a comercialización. “Moitos dos nosos potros recóllense nas chamadas “Rapas dás Besta”?, quizá nunha das imaxes máis características e reconocibles de Galicia”, apuntan. Valores intanxibles da carne de poldro

A conservación dos sistemas de cativa tradicionais de cabalos en semilibertad ten unha gran importancia social: como a fijación de poboación, o aprovechamiento de terreos que outras razas e/ou especies non poden aproveitar; tamén cultural : como a conservación de tradicións de relevancia turística; e , sobre todo, medio ambiental: a presenza das eguas produce un control directo sobre a biomasa combustible co que se minimiza o risco de incendio forestal, creando mosaicos de vegetación dunha alta biodiversidade e conservando directamente especies como o lobo, clasificada como en perigo de extinción, co que compartimos ata en 60 por cento dos nosos potros.

A carne de poldro é unha carne excepcionalmente tenra, cun moi alto contido proteico, baixo contido en graxas e ofrece a maior concentración de ferro de todas as carnes.

CARNE               PROTEINAS                   GRAXAS Kcal/100 Gr POTRO                       21%                                      2,86% 105Kcal CORDEIRO               18%                                    19% 235 VACUNO                   21%                                      5,5% 131 POLLO                        22%                                        3% 112 COELLO                     23%                                    4,5% 133 PORCO                      20%                                     8,3% 155 POLDRO GALEGO AO ALBARIÑO CON FABIÑAS E COGOMELOS

INGREDENTES PARA CATRO PERSOAS: 800 gr de carne de poldro galego. Vaso e medio de viño Albariño. 1 cebola Fariña de trigo Dous dentes de allo 300 gr de fabiñas verdes 150 gr de touciño entrefebrado en tacos 200 gr de cogomelos Sal pementa Aceite de oliva. PREPARACIÓN: Cortar a carne de poldro galego en tacos e sal pementar. Rebozar vos tacos de poldro na fariña. Poñer unha tixola ao lume cun pouco de aceite de oliva. Dourar vos tacos de poldro e a medida que se vaian facendo, ir poñendo nunha cazarola. Na mesma tixola engadir a cebola picada en cachos pequenos e vos dentes de allo. Botar na tarteira. Poñer a tarteira a lume medio e engadir ou albariño. Deixar cocer ata que a carne estea tenra. Engadir auga se fose preciso. Noutra tarteira botar un pouco de aceite de oliva e botar ou touciño entrefebrado en anacos, e cando se empece a dourar, engadir vos cogomelos picados e as fabiñas verdes. Deixar que se cociñe a lume medio durante uns 15 minutos. Do libro Cociñando coas Razas Autóctonas, de Rocio Garrido Caramés Edita BOAGA. ISBN: 978-84-615-9259-3

De venta en: Los ARRIEROS Avd/ Alcalde Manuel Pratas Varela, Nº 70 baixo  Villarrodís - Arteixo 981 07 95 67  - 684 11 45 29  losarrieros.villarrodis@facebook.com